Breedbandinternet werd steeds meer gezien als een noodzakelijke voorziening voor zowel het bedrijfsleven als burgers. Vanwege de belangstelling van Provinciale Staten voor dit onderwerp, de maatschappelijke en economische relevantie van snel en stabiel internet en omdat de drie provincies hiervoor veel middelen hadden gereserveerd, heeft de Noordelijke Rekenkamer onderzoek gedaan naar ‘breedband op het platteland’.

In de buitengebieden van Drenthe, Fryslân en Groningen zijn de aanlegkosten van snel internet hoog. Hierdoor faalde de markt bij de aanleg. Grote delen van de provincies waren hierdoor verstoken van snel internet. Naar schatting waren er ruim 60.000 zogeheten witte adressen: adressen zonder breedbandinternet. In tal van initiatieven hadden burgers daarom het heft in eigen handen genomen en geprobeerd zelf voor hun gemeenschap breedbandinternet aan te leggen. Zij liepen tegen verscheidene problemen aan bij de aanleg.

In dit onderzoek heeft de Noordelijke Rekenkamer getracht te achterhalen op welke manier de provincies de aanleg van breedbandinternet stimuleerden. Zij heeft gekeken naar de (subsidie)regelingen die er achtereenvolgens zijn geweest en hoeveel middelen daarvoor waren gereserveerd. Ook is bekeken in hoeverre van de subsidie gebruik werd gemaakt. In het onderzoek is verder aandacht geschonken aan burgerinitiatieven. Onderzocht is, in hoeverre de provincies erin slaagden de barrières waar burgers bij het aanleggen van breedbandinternet tegenaan liepen weg te nemen.